അദ്ര്ശ്യനായ കൂട്ടുകാരാ... നീയും ഞാനും തമ്മിൽ അറിയില്ല.. നമ്മൾ തമ്മിൽ കാണുകയും ഇല്ല. കാലതിന്റെ ഈ ഒഴുക്കിൽ ഈ തീരത്ത് ഞാനും നീയും കണ്ടുമുട്ടുന്നു. എന്റെ ചിന്തയിലെ വിഷാംശം നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ തളം കെട്ടാതിരിക്കട്ടേ. പറയാനുണ്ട് ഏറെ എങ്കിലും അതെല്ലാം കേൽക്കാൻ നീ എനിക്ക് ആരുമല്ല എന്ന ചിന്ത എന്റെ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയ വാക്കുകളെ വീണ്ടും വിഴുങ്ങാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ എത്തിയ നിനക്ക് ഞാൻ എന്ത് നൽകാനാണു. ഒരു നന്ദി വാക്കല്ലാതെ?
പ്രിയപ്പെട്ടവളേ.. ഇത് ഞാനാണ് .. നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു മതിവരാത്ത നിന്റെ സ്വന്തം ... മഞ്ഞുതുള്ളി!
I Know U R Around Heree. I can see your foot print in my blog .. why r u staying so far... please dont try to break my heart again! It's already broken apart with my loved one! stay on my shoulder .. don't go away...
നിന്റെ വാക്കുകളില് നിന്ന് നീ കണ്ട എന്നെ കുറിച്ച് ഞാന് ചിന്തിക്കുമായിരുന്നു ...
യഥാര്ത്ഥ ഞാനില് നിന്നും തികച്ചു വ്യത്യസ്തനായിരുന്നു നിന്റെ ഞാന് ....
എന്നെ കുറിച്ച നീ മൊഴിഞ്ഞതില് നിന്നെല്ലാം ഞാന് .. എന്നെ തന്നെ തിരിച്ചറിയുവയിരുന്നു ...
കൂട് തേടിനടക്കുന്ന ഒരു ദേശാടന പക്ഷിയായിരുന്നു ഞാന്
നീ എനിക്കൊരു കൂടുതന്നു ... അവിടെ ഒരു ഇരിപ്പിടവും
ഒടുവില് ആ കൂട് ചിതല് തിന്നു തീര്ത്തു .... വീണ്ടും ഞാന് കൂടില്ലാത്ത പക്ഷിയെ പോലെ
ഇനി ഒരിക്കലും കിട്ടാത്ത കൂടുതേടി ഇങ്ങനെ....